भावना

भावना
आउ मसँग खुशी हुने कुरा किन्दिन्छु
गहना साडी सिन्दुर र चुरा किन्दिन्छु

ठिकै छ मान्दिनौ त म बाँच्न सक्दिन
मार मलाई म धारिलो छुरा किन्दिन्छु।

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

जेन्जी

  जेन्जी कतिपय कुराहरु असम्वभ भन्दा माथि हुन्छन । कतिपय परिस्थितिहरु आकलन गरेभन्दा झनै माथि हुन्छन । नेतृत्वले चाहन्छ भने देश पाच/दश वर्षमै कायापलट हुन्छ । जेन्जी पुस्ता- बधाई । देश लाइ गतिसिल बनाउनु छ । अझै पनि निकास आएको हैन जेन जी । तपाइहरुले 28 घण्टा नपुग्दै ती गद्धार हरुलाइ फ्याकिसक्नु भएको छ । र पनि अझै नेतृत्व तय भएको छैन । सन् १९९७ देखि सन् २०१२ भित्र जन्मिएका डिजिटल पुस्ता इन्टरनेट युगमा हुर्किएका पहिलो पुस्ता हो । यहि पुस्ताले स्मार्टफोन , सामाजिक सञ्जाल , डिजिटल प्लेटफर्मलाई आफ्नो जीवनशैलीको रुपमा अंगिकार गर्दै हुर्किएका हुन् । त्यसैले पनि यसअघि खासगरी सामाजिक सञ्जाल र डिजिटल प्लेटफर्ममा असन्तुष्टि पोख्ने गरेको उक्त पुस्ताले नेपाल सरकारले सामाजिक सञ्जाल बन्द भएसँगै आन्दोलनको घोषणा गरेर सडकमा ओर्लियो ।   आन्दोलन हुनुका प्रमुख कारणहरु :   नेपालको इतिहासमा आन्दोलन , विद्रोह र क्रान्ति कुनै नयाँ कुरा होइन। प्रत्येक पुस्ताले आफ्नो पीडा , असन्तोष र अधिकारको मागलाई सडकबाटै उच्चारण गरेको छ। राणा साशन , पंचायती दमन , १० बर्षे जनयुध्द को अनुभब गरिसकेका छन् ...
Read more

म त म नै हो ।

               म त म नै हो ।                                                                                                            भुवन ज्ञवाली  के लख्नु, र के वाेल्नु, के गर्नु हाे म यस्तै छु । यस्तै भन्दा कही कतै म जुजुमान भन्ने कथा सर्सती याद हुन्छ अली सानैमा पढेकाे सायद ७, ८ कक्षामा । काे नै किन हुन पर्याे र म त म नै हु । आफु अरुकोही किन हुन सकिन। फलानो जस्ताे भन्ने किन भइन यस्तै कुराहरु आउछन मनमा तर फेरी उहि संम्झन पुग्छु म त म नै हु । अरुकाे डाह इर्ष्या छैन मलाई । हाे म भन्ने गर्छु सवैलाइ राम्राे वन है असल हुनपर्छ। तर सवै राम्राे मात्रै भएकाे भए नराम्राे याे शव्दकाेषमा कहावाट पर्याे ।यहि साेच्छु फेरी त्यही म त म नै हु । के गरिस के पढिस सवैले साेधछन तर के गरीनस के भएन...
Read more

सोचे जस्तो हुन्न जीवन !!!!

सोचे जस्तो हुन्न जीवन !!!!           हावासँग उडेको आत्मा जीवन के हो कस्लाई के थाहा जीवन एउटा कथा रहेछ । सुख पछि दुःख दुःख पछि सुख , हाँसो पछि आँशु आँसु पछिको हाँसोको एउटै सामीप्यता अनि मीलन पछि विछोड विछोड पछि मीलन यसरी समयले छल गर्दै गर्दै सेकेन्ड मीनेट घण्टा दिन महिना र बर्ष गरी समयले नेटो काटीरहेको थियो । अनि म पनि त्यही समयलाई आत्मसाथ गर्दै अगाडी बढीरहेको थिय । अब त मेरो मन भित्र हरेक कुराहरुको भण्डार भए झै लागीरहेको थियो । कि राधाले साच्चै नाटक गरेको त हैन्न । मेरो जीवनमा ठुलो हुरीबतास ल्याउन आटेको त हैन्न । उनको खुसीलाई हेँर्दा मलाई केही भन्नै मन लाग्दैनथ्यो । तर के गर्नु कहीले काही त झर्को लागेर आउँथो । उसैले त हो मलाई छोडेर गएकी फेरी उसैलाई सम्झेर यो मनमा कती पिर र पिडालाई गोडमेल र जलमल गरेर राख्ने । यसरी मेरो जिन्दगी कतीन्जेल चल्छ यस्तै कुराहरु मनमा खेलीरहँदा त केही घृणा जागेर आउँथ्यो र केही क्षण भुलन सफल हुन्थे । तर के गर्नु दिन पछि रात त अबश्य आईहाल्छ त्यो त प्रकृतिको नियमनै थियो । मलाई पनि राधासँगको प्रेम त्यही प्रकृतीको नियम झै थियो मीलन प...
Read more